Charles Aznavour zet de tijd stil in Palais Nikaia

Als je de Amsterdamse Stopera, de Kleine Komedie of het Dela Mar theater bent gewend, dan is het even omschakelen als je Palais Nikaia in Nice binnenstapt. Het concertpodium dat jaarlijks de grootste artiesten ter wereld huisvest, heeft de allure van een vervallen sporthal in de Bijlmer en als je niet als eerste binnen bent, kan je aansluiten in de lange rij voor een troosteloze bar van spaanplaat waar wijn wordt geschonken met een bedenkelijk aroma. Binnenin de zaal staan simpele stoelen en de vloer is zo verveloos dat zelfs de dame die je naar je VIP stoel brengt, met moeite de nummers op de grond kan bekijken. Ach, het is de Franse charme zullen we maar zeggen en gelukkig kwam al snel de grootste charmeur en ambassadeur van het franse chanson het toneel op. Charles Aznavour! Met zijn 87 jaar is het indrukwekkend wat die man presteert. Hij vertelt tussen 4 liedjes door een grappig verhaal over hoe zijn liedjes pas jaren later bekend worden waardoor hij niet zal meemaken dat veel van zijn nieuwste liedjes een hit gaan worden. En dat hij altijd probeert te schrijven over de liefde op een manier die de mensen herkennen en waarbij de muziek je moet meenemen naar de romantische steegjes van je herinneringen. Mijn herinneringen gingen deze avond terug naar mijn ouders die als er maar even de kans was het liefste dansten op Charles Aznavour. Op een bovenwoning van 50 vierkante meter met 3 kinderen in Amsterdam West was het soms net alsof we in Parijs woonden. De romantiek werd bij mij zo met de muzikale paplepel ingegoten en het is jammer dat mijn vader er gisteren niet meer bij kon zijn en mijn moeder met haar Alzheimer ziekte het zich allemaal niet meer kan herinneren. Ze hadden daar graag nog even gedanst in het gangpad tussen de stoelen. Maar ja, de tijd raast voorbij en hopelijk worden we allemaal zo oud en kwiek als Charles Aznavour. Met zijn warme stem liet hij de tijd in Palais Nikai weer even stil bij herinneringen aan vroeger; de tijd dat Jean Paul Belmondo op een scooter door Cannes reed, Brigiite Bardot de meest begeerde vrouw van Frankrijk was en ik als jochie naar de muziek van mijn ouders luisterde. Voor iedereen die er niet bij was, geniet van deze illegale opname.