De gescheiden man, happy singles en dikke muren.

In Frankrijk gaan twee op de drie huwelijken tegenwoordig uit elkaar, aldus de laatste statistieken volgens de rechtbank in Grasse. Wat is dat toch? Zijn vrouwen doorgeslagen in hun drang naar gelijkwaardigheid, financiële onafhankelijkheid en te hoge carriere-eisen waardoor mannen op de vlucht slaan? ‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ was ooit eens een overheidscampagne die de zelfstandigheid van de vrouw moest stimuleren. Het was een succes en het gevolg twintig jaar later is dat er in verhouding heel veel van die ‘slimme meiden’ vandaag de dag op de ‘ ik ben zo happy single’ markt terecht zijn gekomen. Ik loop daar weleens over te filosoferen en denk dat er door dit type ambitieuze carriere gerichte vrouw heel simpel gesteld te weinig ouderwetse liefde, aandacht en zorg aan de man wordt gegeven. Denk maar aan je ouders, in hun tijd gingen mensen bijna nooit uit elkaar omdat de rolverdeling duidelijk was. Een man is een man en hij zoekt als jager niets meer dan een warm nest, voldoende eten en aandacht. Dames, als u dit kunt opbrengen, dan gaat uw man nooit bij u weg.

Als reactie op de vermannelijking van de vrouw hebben mannen de laatste decennia geprobeerd om vrouwelijker te worden; op zoek naar de balans werd de huisman geboren en zelfs de metrosexueel kwam uit de kast. Schat, mag ik je mascare even lenen? Maar diep in ons hart en in ons DNA zijn mannen nog steeds een eenvoudige holbewoner en willen we vrouwen het liefst met een knuppel op het hoofd slaan, aan de haren meetrekken naar onze grot om haar daar wild te nemen. En vervolgens te zorgen voor de veiligheid van het gezin. Volgens wetenschappelijk onderzoek in het boek ‘De Wildeman’ van Robert Bly is dit wat moderne vrouwen van vandaag diep in hun hart eigenlijk willen. Helaas zijn man en vrouw in de wereld van vandaag massaal de weg kwijt en zoeken we onbewust naar de invulling van ons oerverlangen. Het bestaat gelukkig, maar o wee de oerman die zijn moderne vrouw verlaat; hij wordt geconfronteerd met wat de Engelsen zo mooi noemen, ‘a scooned woman’. Vrouwen veranderen in een valse duivel, houden kinderen weg bij de vader als emotioneel chantage middel en gaan bij iedereen huilen dat de man een grote rotzak is en zij een zwakke hulpeloze vrouw. ‘Nee nou wordt ie mooi!’ zou Ome Joop zeggen. Dit type vrouw kent jammerlijk genoeg geen zelfreflectie en wil alleen nog maar wraak en het nieuwe leven van de man stukmaken. Hoe ver sommige vrouwen kunnen gaan laat de vrouw van de pizzabakker zien in een havenstadje aan de Franse Riviera. Hij had een goedlopend restaurant, plezier in zijn werk en bakte de lekkerste pizza’s. Zijn vrouw, met een goede opleiding maar eigenlijk lui, zat naast de ijskast met een zuur gezicht en was een kille manager die nooit tevreden was met de dagomzet. Zelfs in bed lag ze nog nog te klagen dat hij harder moest werken en minder moest fluiten in de keuken. ‘Gebruik je energie voor nuttige dingen, zodat we over 10 jaar voldoende geld hebben om te kunnen stoppen met werken,’ bitste ze wekelijks. De man begreep het niet, hij leefde vandaag en wat morgen zou brengen, was voor morgen. Natuurlijk moest er worden gewerkt, maar hij deed dat om plezier in het leven te kunnen hebben. Dat plezier werd echter steeds meer door haar humeur overschaduwd, ook al deed hij zijn best om in ieder geval te blijven fluiten.

Op een mooie maandagmiddag werd de Wildeman in hem wakker geschud. Een knappe vrouw stapte het restaurant binnen, bekeek de menukaart met veel interesse en bestelde de pizza van de chef. Bij het afrekenen complimenteerde zij hem met de heerlijke smaak combinatie. De man lachte verlegen. Ze keken elkaar diep in de ogen aan en ineens stond de tijd stil; de man voelde zijn weggestopte emoties bovenkomen; passie, verlangen, gevulde koeken en tederheid. Hij pakte de hand van de vrouw vast, alsof hij werd bestuurd door een hogere macht. De vrouw lachte naar hem, vioolmuziek vulde zijn hart en Cupido sloeg toe. Overweldigd door de krachtige emoties die Echte Liefde in je DNA kan losmaken luisterde de man naar zijn gevoel en nam een dappere beslissing; hij verliet zijn vrouw. Dit gebeurde zestien jaar geleden en de pizzabakker is nog steeds gelukkig met zijn grote liefde. Maar ook nog steeds gedwongen getrouwd met de kille vrouw die weigerde te scheiden. De verlaten ooit zo trotse vrouw pakte namelijk niet haar leven weer op, maar bleef aan zijn been hangen en zeuren om geld omdat ze zelf geen pizza kon bakken. Haar eergevoel werd opzijgezet voor haar wraak. ‘Verkoop je restaurant maar, dan kan je mij mooi de helft geven’ was de constante eis die haar advocaat onvermoeibaar stelde. Natuurlijk deed de pizzabakker dat niet, het restaurant was zijn leven en de nieuwe liefde hielp fluitend mee in de keuken. Samen bleven ze lachend pizza’s bakken om de rekeningen van de advocaat te kunnen betalen. Begin dit jaar werd de Wildeman actief en besloot tot een opvallende actie en beredeneerde; als jij de helft wil hebben van mijn restaurant….. dan mag je het hebben. Op een stille zondagochtend werd een dikke muur dwars in het restaurant geplaatst; de eigendomspapieren gesplitst en de vrouw kon nu niets anders doen dan ook een restaurant te gaan beginnen. Op haar manier. En zo kan het gebeuren dat je ergens in de haven twee pizza restaurants naast elkaar vindt; het in warm hout uitgevoerde drukbezochte deel is van de man en de roestvrij stalen koude, design uitvoering is het idee van gezelligheid dat de vrouw heeft uitgekozen. Je snapt dat ik altijd in het donkerbruine deel ben te vinden. Om de man te steunen, maar ook omdat de pizza’s daar echt lekkerder zijn omdat ze met liefde worden gemaakt.