Ooit werd er in mijn leven alleen maar gebarbequed als er visite was. Omdat het gezellig stond en omdat er ineens meer dan 1 vleeseter (moi) aan tafel zat. Hoe anders ziet het leven er nu uit! Met 6 carnivoren in huis, zijn we goede vrienden geworden met de slager. Mijn schat hoeft niet eens meer in de rij te staan; Jo wordt naar opzij gewenkt en de chef gaat speciaal voor haar de bestelling in orde maken. Toch handig als je op Brigitte Bardot lijkt. Op onze barbeque verbrand ik wekelijks zo'n 10 kilo houtskool en met een rood wijntje erbij, een muziekje en de heerlijke gemarineerde spiesjes in de wachtrij is dat voorspel al een feestje op zich. Door dat intensieve gebruik is de barbeque enigzins aan het vervormen en zijn we eigenlijk toe aan een nieuwe. En dan moet je de keuze maken: of je neemt een grote barbeque op gas, met een bakplaat, een grill voor vis en een klep eroverheen om alles lekker te smoren. Of toch gewoon weer een houtskoolbarbeque. Ik heb weleens bij mensen jaloers naar zo'n serieuze 'kijkmijeenslekkermakkelijkbarbequenopgas' opstelling gekeken. Het ziet er mooi uit, het is snel, je houdt schone handen en je hebt meer ruimte voor al je vlees en groenten. Nadeel, je ruikt bij lange niet dat je aan het barbequen bent. Ook je oermannelijke instinct wordt in de (opgasgestookte) kiem gesmoord. Dat fikkie stoken, het opporren van de kooltjes, een beetje wapperen met de krant van gisteren, het zijn toch de rituelen uit de oertijd (op die krant na dan). Zo'n ding op gas is eigenlijk een openlucht kookplaat voor bejaarden. Mooi en snel, dat wel dus wat is wijsheid, handig en lekkerder? We bespraken deze hoogst belangrijke zaak terwijl we in de hangmat lagen te bungelen. De ogen van Jo begonnen te glimmen. "Schat, Ik ga je morgen het verschil laten proeven, waarom houtskool beter is dan zo'n mooie gasbarbeque....' . Zo gezegd, zo gedaan. Mijn liefste die ook zo van lekker eten houdt ging al vroeg op pad en kwam terug met een lap vlees waar de hond spontaan van begon te kwijlen. 'Ik ga deze Cote de Boeuff vanavond voor je grillen, en dan moet jij zeggen wat je proeft......' Ik kon bijna niet wachten tot het avond was. Nadat de kinderen hadden gegeten en braaf naar bed waren gegaan, konden wij ons terras voor twee in orde maken. Dat wil zeggen; ik had de rode wijn opengetrokken en Jo stond met een serieuze blik de lap vlees alsmaar te keren op de barbeque. Het rook hemels en na 20 minuten lagen er reepjes vlees op mijn bord; een beetje rauwrood van binnen met een heerlijke krokant gegaarde buitenkant. Het eerste stukje vlees gleed weg op mijn tong en de houtskool en de rozemarijngeur prikkelden alle zintuigen. Het vlees smaakte naar een wonderbaarlijke combinatie van knoflook (4 tenen in het vlees), Provençaalse kruiden, rozemarijn, peper, zout en de geur of eigenlijk was het de smaak van heetgloeiende houtskool. Ik was overtuigd. Voor ons geen gas, maar alleen de 'real thing'. Houtskool dus. Net als vroeger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten